VETERINARSKO - MEDICINSKI REČNIK
There are 4252 entries in this glossary.
| Term |
Definition |
|
cement
|
- (lat. substantia ossea s. crusta petrosa) je mineralizovano vezivno tkivo, koje prekriva dentin u predelu anatomskog korena zuba. U 65% slučajeva cement blago prekriva gleđ u predelu vrata zuba, u 25% slučajeva oni se dodiruju, a u 10% slučajeva cement i gleđ se ne dodiruju i dentin ostaje nezaštićen. Po strukturi je sličan kostima i sadrži 32% organskih i 68% neorganskih materija. Cement je najdeblji u predelu vrha (1-2mm) i račvanja korenova. Prožet je sistemom kanalića i lakuna, kroz koje prolaze tanke fibrile koje fiksiraju zub za okolnu alveolu, a slično dentinu, cement se stvara tokom celog života i ima veliki reparatorni potencijal.
Dentin je mezodermalnog porekla. Izgrađuju ga specijalne ćelije odontoblasti, čiji osnovni deo je smešten na periferiji zubne pulpe a citoplazmatski produžeci prolaze kroz Haversove mikrotubule. Prvo se stvara tzv. predentin (organski deo), a naknadnim taloženjem kalcijumovih soli u njega nastaje pravi dentin
|